Amerika'ya ilk geldigimizde ingilizce kursunun kayit tarihini kacirinca, mecbur 5 ay beklemek zorunda kaldim. Turkiye'deyken calistigim icin ve isten de Amerika'ya gelmeden 2 ay once ayrildigim icin, burada da bir 5 ay daha eklenince epey zor oldu. ilk zamanlar "oh ne iyiymis" dedigim anlar cabuk gecti. Toplamda 7 ay evde kalinca resmen patladim hatta catladim :(
Neyse ki, sonunda ingilzce kursum basladi. Okulum biraz uzak olsa da yine de benim icin sosyal ortam olusmus oldu ! Gelelim hocamiza, o bir zenci. Boyle kotu hitap etmek istemiyorum ama, geldigimden beri bir turlu sevemedim bu zenci toplulugunu. Cok yuksek sesli konusmalari ve temiz olmayan esya ve gorunusleri beni rahasiz etti dogrusu.
Konu dagaldi sanirim, aklima her geleni yazinca, boyle oluyor toparlayayim hemen...Sinifimiz da ise bir cok cesit ulkeden kisiler var. Aklim da kalanlar; yunanistan, kolonbiya, vietnam, fransa, ozbekistan, cin, arnavutluk, hindistan, fas, urdun, filistin. Farkli kulturleri ogrenmek gercekten eglenceli herkesin kulturu, birbirimizin merak konusu oluyor. Simdilik hersey yolunda gidiyor bakalim daha neler ogrenecegim?
Iste okula giderken bekledigim tramvayim.
Burasi da okulum, Community Collage Of Philadelphia...
Okula yururken, bakindigim gokdelenler.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder